صد دفعه گفتم لباساتو جلوم تکون نده ، دکتر گفته به گرد گلها حساسیت دارم !
—————————————-
درسته دلت از سنگه ولی اشکال نداره ! آخه فقط من هنوز بت پرست موندم !
—————————————-
هیچ ثروتی بالاتر از مهربانی نیست ، یادت باشه تو خیلی ثروتمندی
یه خورده از ثروتت رو هم به ما بدی چی میشه آخه !؟
—————————————-
ای همه غمگین اگر تنها شدی ، من با توام / خسته دل از هر که و هر جا شدی ، من با توام
گر به کنج بی کسی نشسته ای با درد خویش / دلگران از مردم دنیا شدی ، من با توام . . .
—————————————-
امروز ما ادم ها به جای اینکه دنبال خواب راحت باشیم
دنبال تخت خواب راحت هستیم ،
زندگی قشنگ شده ولی خوشمزه نیست . . .
—————————————-
شهر من رو به زوال است تو باید باشی / دل من زیر سوال است تو باید باشی
فال حافظ زدم آن رند غزل خوان میگفت / زندگی بی تو محال است تو باید باشی
—————————————-
میدونی چرا خورشید داغه !؟ چون میبینه تو مال منی آتیش میگیره !
—————————————-
شب ساعت ابری مرا داد به تو / افتاد نگاه خسته ی باد به تو
باران زد و خیس شد تن خاطره ها / باران زد و باز یادم افتاد به تو . . .
—————————————-
از دوری تو دلی پر از غم دارم / وز غصّه ی تو همواره ماتم دارم
گر حق بدهد به من همه ملک وجود / گویم که گل روی ترا کم دارم . . .
—————————————-
رفتن همیشه راه نیست / وقتی که سینه ای پر آه نیست
شکستی تو دل من / آیا این گناه نیست . . . ؟
—————————————-
عشق یعنی رفتن از شهر بهار / با دو چشم تر به سوی روزگار
عشق یعنی بی وفایی های یار / عشق یعنی سالها در انتظار . . .
—————————————-
زندگی باید کرد ، گاه با یک گل سرخ ، گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران ، گاه باید خندید بر غمی بی پایان . . .
—————————————-
پناهی نیست جز آوار / رفیقی نیست جز دیوار
کجایی ای چراغ عشق / منو از سایه ها بردار . . .
—————————————-
چو گل های شقایق داغدارم / بیا پروانه شو بنشین کنارم
بزن مرهم به زخم قلبم ای دوست / که خنجر خورده ی این روزگارم . . .